ชอบ หมายถึง ก. พอใจ เช่น ชอบอ่านหนังสือ ชอบเที่ยว; ถูกต้อง เช่น คิดชอบ ชอบแล้ว; เหมาะ เช่น ชอบด้วยกาลเทศะ; ถูกใจ, ถูกกัน, เช่น เขาชอบกันมาก, บางทีใช้หมายความไปในเชิงว่ารักใคร่ก็มี เช่น หนุ่มสาวชอบกัน; มีสิทธิ์ เช่น ชอบที่จะทําได้.
ว. ต้องด้วยชั้นเชิง, เข้าที, แปลก, น่าคิด.
ก. ถูกใจ, ยินดี, พอใจ.
ว. ถูกตามหลักธรรม, ถูกตามนิตินัย.
ก. รักใคร่กัน, ถูกอัธยาศัยกัน.
ว. ชอบกล, มักใช้ในความปฏิเสธว่า ไม่ชอบมาพากล.
ก. ชม.
ก. จ่อม, จม.